Wie heeft het niet meegekregen: de spiksplinternieuwe De Tomaso P72 huiverig, maar desondanks schreeuwend, gierend en knallend over de baan bij Goodwood Festival of Speed. Volgens velen was het de ster van de show. Tot dusver was niet veel meer dan het uiterlijk en het niet te missen geluid bekend, maar vandaag kwam daar een einde aan; Louwman Exclusive heeft ons uitgenodigd om deze onthulling bij te wonen.
De Pantera. Dit is waarschijnlijk het eerste model dat bij je opkomt als je aan De Tomaso denkt. Niet gek, dit is namelijk het bekendste model van het Italiaanse merk. Na de Pantera kwam er nog één model op de markt: de Guarà. Vanaf hier ging het bergafwaarts en na een paar pogingen om weer leven in de brouwerij te brengen, werd De Tomaso in 2012 failliet verklaard. Einde verhaal zou je denken, maar niets is minder waar. Een paar knappe koppen hebben de restanten van het merk opgekocht: het startschot is gegeven, een nieuw hoofdstuk begint, de kickstart is gekickt. Hoe je het ook wendt of keert, De Tomaso leeft.
In de jaren zestig kwam De Tomaso met een racewagen, genaamd de P70 op de proppen. Het was 1966, de eerste en tegelijkertijd laatst geproduceerde P70 mocht deelnemen aan de Mugello Grand Prix te Italië. Echter liep het niet helemaal als gepland; in de openingsronde ging het al fout en deze kon niet worden uitgereden. Einde verhaal. Ondanks de grote domper maakte de P70 zijn debuut. Nu, juli 2019, komt De Tomaso met de P72. Het moet een eerbetoon voorstellen. Ook is er met een schuin oog naar De Tomaso Sport 1000 en Sport 2000 gekeken.
Dit jaar viert De Tomaso hun 60-jarige jubileum, dit doen ze logischerwijs met de P72. Toch willen ze niet te hard van stapel lopen, respect voor het merk is erg belangrijk. Het lijkt erop dat er puik werk is geleverd. Zo is de basis een koolstofvezel monocoque afkomstig van de buitenaardse Apollo IE. Zelfs de buitenaardse wezens die achter dit ruimteschip zitten, hebben zich bemoeid met de P72. Sinds 2014 zijn de mannen al in het geheim bezig en nu, 5 jaar later, is het zover. Laag voor laag is alles tot in de puntjes uitgewerkt. Hier willen ze zich dan ook in onderscheiden: dieper ingaan op de details. Niet te makkelijk denken; alles moet perfect. Het wordt alleen maar beter: hij is alleen te verkrijgen met handbak!
De mannen van De Tomaso willen nog niet alles weggeven. Zo is het nog geheim welke motor zijn weg naar binnen gaat vinden. Op Goodwood Festival of Speed hebben wij een schreeuwerige V12 kunnen horen. Het zou logisch zijn als dat de V12 afkomstig van Apollo is, maar het betreft hier slechts een prototype en dat betekent dat er nog een aantal zaken kunnen veranderen. Zo gaven ze onder andere aan dat de stoelen nog zouden worden aangepast. Ook is de V12 nu nog gekoppeld aan een automatische transmissie.
In mijn ogen is het uiterlijk als spiritueel opvolger aardig gelukt. Het silhouet is net zo laag, maar iets ‘voller’, als een nét iets te mager fotomodel met desondanks natuurlijk volle rondingen. Afgezien van de wielkasten, die met een grote boog richting de voorbumper lopen, is het front zo plat als een pannenkoek. Een vangrail heeft geen zin, hij zal er regelrecht onderdoor sjezen. Met een lichte bolling begint de cabine, deze loopt geleidelijk door richting het abrupte einde. Aan de achterzijde vind je een gapend gat. In combinatie met de ronde achterlichten en de luchtdruk verlagende gleuven doet het mij denken aan de smoel van een walvishaai.
Open de McLaren Senna-achtige vleugeldeuren en neem een kijkje in het interieur van de De Tomaso P72. De vele roségouden tellers -die heerlijk ouderwets analoog zijn- geven je de indruk dat je alles onder controle hebt. En dan is de motor nog niet eens gestart, dat zal de reden ook wel zijn. Overal waar je kijkt zie je mooie patroontjes, bling bling en meer details. Verder is het gewoon heel indrukwekkend, niet te omschrijven. Neem zelf een kijkje en laat je overrompelen.
De Tomaso gaat 72 exemplaren produceren. Als je al deze informatie tot je neemt, zal je wel denken: ‘Dat mag wat kosten.’ Dat klopt. Maar toen de mannen van Apollo aan het publiek vroegen of ze wilde gokken wat de prijs is, kwam er een gemiddeld bedrag van twee á drie miljoen euro uit. Blij verrast was het publiek toen ze hoorde dat het ‘slechts’ 750.000 euro moet gaan kosten.
Vandaag is er meer duidelijk geworden, maar zoals je kunt lezen is nog steeds niet alles bekend. Momenteel zit ik hier aan een tafel in de showroom bij Louwman met tegenover mij the man himself. De jonge heer achter De Tomaso, strak in pak, verteld mij dat de verdere details ergens in de komende maanden worden onthuld. Als alles volgens plan gaat, moeten de eerste exemplaren binnen achttien maanden worden afgeleverd aan de (waarschijnlijk zeer) gelukkige eigenaren.