Fietsers en automobilisten, het is niet altijd een goede combinatie. Menig automobilist stoort zich wel eens aan de neopreen brigade die in de zomer hier en daar brutaal de weg overneemt. Aan de andere kant zijn juist de individuele fietsers zelf het meest kwetsbaar als het stalen ros in aanraking komt met een auto. Dat het niet altijd op een clash van culturen aan hoeft te komen bewijst deze McLaren 650S die het gevolg is van een samenwerking tussen McLaren Special Operations en fietsgoeroe Markus Storck.
Markus Storck is in de basis een Duitser met een twijfelachtig kapsel die kekke fietsjes in elkaar schroeft, zoals bijvoorbeeld deze.
In de loop der jaren heeft Markus zijn werkgebied echter verbreedt en nu waagt hij zich ook aan andere producten zoals horloges, brillen en wijn. Eerder dit jaar heeft hij in het kader van zijn 'ONE OF SEVEN' serie auto's aan zijn portfolio toegevoegd en de 650S die we vandaag zien is daar het eerste exponent van.
In veel van de producten waar Markus iets mee doet komt het gebruik van carbon terug, een materiaal waar ook het grootste deel van zijn fietsen uit opgetrokken zijn omdat het zoals bekend sterk maar tevens licht is. Ook bij deze 650S is dit het geval, gezien de opvallende claim dat deze door extra gebruik van carbon 40 kilogram minder weegt dan het standaard exemplaar. Technisch is de auto verder wel gelijk aan de standaard 650S met diens geblazen V8 in het achteronder. Optisch heeft Markus gekozen voor een aparte lak die van kleur verschiet in het licht. Als er geen licht opvalt lijkt de auto mat bruin te zijn maar in het licht komt er een bronzen gloed overheen. Dit wordt geaccentueerd door enkele zwarte en carbon details.
Op de foto's van de auto gespot in een regenachtig Düsseldorf is goed te zien dat zonder al te veel licht de bronzen kleur bijna niet naar voren komt. Desalniettemin blijft de auto een aparte verschijning in deze lichte industriële setting met kantoren, tramlijnen en een havensteiger op de achtergrond. Inmiddels zijn alle zeven exemplaren al verkocht voor 399.000 Euro per stuk, dus Markus zal waarschijnlijk tevreden terugkijken op dit project.
Toch werpt dit bij ons wel een vraag op en laten we de gewaardeerde lezer achter met een ietwat filosofische vraag. Als je een speciale editie maakt van een auto die toch al grotendeels naar specifieke wensen van de klant gebouwd wordt, waardoor in principe bijna geen enkel exemplaar gelijk is, is een speciale editie waarvan zeven praktisch identieke exemplaren gebouwd worden dan juist niet minder speciaal? Of speelt bij dit soort exercities dan toch de aantrekkingskracht van deel uitmaken van een exclusieve club mee? Zou bijvoorbeeld een Ferrari 250 GTO goedkoper zijn, of juist duurder als er maar één exemplaar van gemaakt was in plaats van 33…?
